Izba Architektów Rzeczypospolitej Polskiej
Stowarzyszenie Architektów Polskich
Andrzej KorzeniowskiWincenty Franciszek SzoberEugeniusz KolnyTadeusz Wacław BagińskiAdolf Jan SzczepińskiAlojzy Jan KuliczHelena LierschAlfons LicznerskiAgnieszka Lubowiecka-MyczkowskaJózef SzanajcaWalenty SzrajStefan RóżyckiKrystian Wilhelm SeibertKrystyna Wirbser-PiątekJuliusz Marian ŻórawskiJuliusz ŻakowskiStanisław SerejkoJózef Władysław UfnalewskiJan NowokuńskiJan SkotarekRoman FelińskiMiron Augustyn SikorskiAlfred Karol BroniewskiWiesław Stanisław KempkaAntoni Stefan KąsinowskiJanina Regina JankowskaTadeusz Kazimierz BinekWojciech StudentJerzy Ascher (Aszer)Jan Aleksander BagieńskiZbigniew Zygmunt WardzałaAleksander Julian KafarskiLudwik Edward KreislerAdam MatońJan PohoskiAndrzej CholewskiZygmunt KnyszewskiWojciech KosińskiMaria MieleckaLidia Helena PlebankiewiczDanuta Aleksandra WalterBarbara BatorKrzysztof Marcin ChwalibógHubert Wojciech DąbrowskiEwa Cieślukowska
In memoriam - Pamięci Architektów Polskich
Antoni Walaszczyk
Członek Stowarzyszenia Architektów Polskich

arch. Antoni Walaszczyk

* 23.12.1917, Sucha k. Sieradza

† 24.12.1999, Maszkowo

Antoni Walaszczyk - architekt, urbanista, pedagog.
​Członek SARP O. Kraków.
Absolwent Wydziału Architektury Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1952). Absolwent Podyplomowego Studium Planowania Przestrzennego Wsi na Politechnice Warszawskiej.

Projektant w Biurze Projektów Budownictwa Węglowego i Naftowego w Krakowie. Projektant w Zjednoczeniu Robót Inżynierskich, następnie w Zjednoczeniu Budownictwa Mieszkaniowego w Krakowie. Architekt powiatowy w Miechowie. Inspektor ds. budownictwa w Słomnikach i w Iwanowicach.

Pochowany na cmentarzu parafialnym w Maszkowie.

 

***********************************************************
WSPOMNIENIE

Antoni Walaszczyk
(1917 – 1999)
Architekt, działacz krajoznawczy, założyciel Muzeum Regionalnego w Iwanowicach.
Urodził się 23 XII 1917 jako najmłodszy z trzech synów Ignacego, pracownika bankowego i Marianny z Kusiaków, w Suchej k. Sieradza, gdzie w czasie wojny przebywała rodzina. Po wojnie rodzina przeniosła się do Kalisza. Antoni ukończył Liceum Pedagogiczne w Piotrkowe Trybunalskim, a równocześnie kurs instruktorski WF w Warszawie i został instruktorem WF przy hufcu harcerskim w Piotrkowie. Wybuch II wojny światowej uniemożliwił zaplanowane studia w Centralnym Instytucie Wychowania Fizycznego
w Warszawie. Wysiedlony z Kalisza przeniósł się do Krakowa, gdzie zamieszkał z rodziną brata. Podjął pracę geodezyjną przy regulacji Wisły, równocześnie uczył się w Szkole Górniczej i Mierniczej (kontynuującej w czasie okupacji tradycje Akademii Górniczej). Zatrudniony potem na kolei, współpracował z partyzantką gorczańską. Po wyzwoleniu wstąpił na Wydział Architektury, wówczas na AGH, równocześnie pracując jako nauczyciel WF w jednej ze szkół zawodowych. Występował w Teatrze Akademickim. Po uzyskaniu dyplomu podjął pracę w Biurze Projektów Budownictwa Węglowego i Naftowego, a następnie z Zjednoczeniu Robót Inżynierskich, później w Zjednoczeniu Budownictwa Mieszkaniowego w Krakowie. Równocześnie ukończył na Politechnice Warszawskiej Podyplomowe Studium Planowania Przestrzennego Wsi, co wiązało się z zamiarem przeniesienia na prowincję. W latach 70 podjął pracę jako architekt powiatowy w Miechowie. Tu reaktywował Muzeum Regionalne PTTK i zorganizował, jako jego filię. Muzeum Kościuszkowskie w Racławicach – Janowiczkach. Z jego inicjatywy i pod jego nadzorem został odnowiony dworek „Zacisze” w Miechowie, w którym obecnie mieści się Muzeum Kościuszkowskie, a także uratował od zburzenia zabytkowy kościół w Gołczy, załatwiając przeniesienie go do Przesławic.
Na krótko powrócił do Krakowa, do pracy w Wojewódzkiej Radzie Narodowej przy planach zagospodarowania przestrzennego. Od r. 1973 znów przeniósł się na prowincję, zamieszkał w wybudowanym przez siebie domu w Maszkowie (ówczesny powiat miechowski, obecnie krakowski) i pracował jako inspektor ds. budownictwa w Słomnikach
i oraz w Iwanowicach, gdzie utworzył Izbę Regionalną otwartą w roku 1977. Gdy zbiory wzrastały (m.in. na skutek rewelacyjnych odkryć archeologicznych prowadzonych na terenie gminy Iwanowice przez PAN w Krakowie). Zainicjował zakup i wyremontowanie przeznaczanej do rozbiórki starej karczmy – ostatniego tego typu zabytku na terenie gminy – i przeniesienie tam zbiorów jako do wspólnego muzeum Gminy Iwanowice i PTTK, które funkcjonuje pod nazwą Muzeum Regionalne Gminy Iwanowice. Penetrował okolicę w poszukiwaniu okazów do muzeum, zwłaszcza etnograficznych, osobiście je konserwował. Prac w muzeum doglądał nawet podczas pobytu w szpitalu. Wskrzeszał zwyczaje ludowe, zwłaszcza interesowały go tradycje budowania szopek i organizowania przedstawień jasełkowych. Teksty zbierał do najstarszych mieszkańców wsi, przedstawienia odbywały się najczęściej w domu, który jest obecnie udostępniony do zwiedzania.
Zaprojektował (w czynie społecznym) i doglądał budowy kościoła na Widomej i remizy strażackiej w Maszkowie. Uczestniczył w projektowaniu ekspozycji Panoramy Racławickiej we Wrocławiu.
Był czynnym członkiem Komisji Krajoznawczej PTTK, opracował Informator turystyczny powiatu miechowskiego (Kraków 1972) oraz Iwanowic, doliną Dłubnii (Iwanowice 1992), działał również aktywnie w Komisji Opieki nad Zabytkami. Za tę działalność został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, srebrną odznaką „Za zasługi dla Ziemi Krakowskiej” i odznaką „Zasłużony Działacz Kultury”. W r. 1880 otrzymał I nagrodę na Krajowym Konkursie Prezentacji Dorobku Społecznych Opiekunów Zbytków, a w 1995 nagrodę Sejmiku Samorządowego województwa krakowskiego. Ponadto posiadał wiele odznaczeń turystycznych i medali za ratowanie zabytków i za zasługi dla Straży Pożarnej.
Był miłośnikiem sportu, zwłaszcza żeglarstwa, co roku udawał się z żoną na wędrówki własnoręcznie zaprojektowaną i wykonaną żaglówką.
W r. 1949 poślubił Annę Olech, (żona pracowała jako przewodniczka wycieczek po Krakowie), własnych dzieci nie mieli, ale stworzyli rodzinę zastępczą dla trójki dzieci.
Zmarł 24 XII 1999 w Maszkowie, gdzie został pochowany na cmentarzu parafialnym.
Anna Walaszczykowa
https://www.facebook.com/GminaIwanowice/posts/2673488502674526/

 

 

Źródła:

Udostępnij na:
Biogram dodano: 11.03.2021 | Aktualizacja: 24.12.2021, 00:12:09 | Wyświetleń od 11.03.2021 r.: 1073