Jacek Antoni Michalski - architekt, urbanista.
Członek O. Warszawskiego SARP (1972-94).
Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1971).

Projektant w GP Instytutu Planowania Przestrzennego Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. Architecte conseil w biurach projektowych BEAO i BEWO w Algierii (1982-88). Architekt niezależny współpracujący z biurami Georges Reuter Architectes (1989-2010) oraz Perry Weber et Associés (2010-2016) w Luksemburgu.

Autor m.in.:
- przebudowa katedry orańskiej na bibliotekę miejską (1998) - autorzy: BEWO – J. Michalski, A. Sowa;
- hotel Chateauneuf, 600 łóżek, Oran, Algreria (1984) - autorzy: BEAO – J. Michalski, J. Mroziński, A. Słabiak - budowa nieukończona;
- budynek narożny Um Piquet, rue Beck, Luksemburg (1991-94) - autorzy: Georges Reuter Architectes - Georges Reuter, J. Michalski, Jean Sliepen + zespół;
- dom opieki Saint Joseph w Remich, Luksemburg (1992-97); autorzy: Georges Reuter Architectes - G. Reuter, J. Michalski, J. Sliepen + zespół;
- dom własny, Dommeldange, Luksemburg (1995-96) - autorzy: J. Michalski + rodzina;
- instytut szkolenia Eurocontrol, Kirschberg, Luksemburg (1993-99) - autorzy: Georges Reuter Architectes - G. Reuter, J. Michalski, J. Sliepen, Ch. Sine + zespół;
- dom opieki w Pfaffentahl, Luksemburg (1996-2003) - autorzy: Georges Reuter Architectes - G. Reuter, J. Michalski, J. Sliepen + zespół;
- wieża ciśnień w Rehberg, Luksemburg (1998-2004) - autorzy: Georges Reuter Architectes - G. Reuter, J. Michalski, J. Sliepen + zespół;
- rozbudowa siedziby CEGEDEL w Strassen, Luksemburg (2001-03) - autorzy: Georges Reuter Architectes – G. Reuter, J. Michalski, J. Sliepen + zespół;
- rezydencja Buddleia (2004-06) - autorzy: Georges Reuter Architectes - G. Reuter, J. Michalski, Tobiasz Łebkowski, Elisa Ragazzoni + zespół;
- budynek narożny Rue du Fort Bourbon; Place de Paris, Luksemburg (2002-06) - autorzy: Georges Reuter Architectes - G. Reuter, J. Michalski, T. Łebkowski + zespół;
- dom opieki w Hamm, Luksemburg (2005-14) - G. Reuter, J. Michalski, J-P Pesché, T. Łebkowski, L. Weber, P.Moreira.

Konkursy m.in.:
- na projekt szczegółowy zagospodarowania przestrzennego Placu Zwycięstwa w Warszawie (1972) - współpraca - autorzy: Jerzy Hryniewiecki, Zdzisław Hryniak; współpraca: Jacek Michalski, Stefan Wrona - II wyróżnienie równorzędne;
- SARP nr 501 - na projekt koncepcyjny zagospodarowania przestrzennego Centralnego Ośrodka Usługowo-Dyspozycyjnego Wschodniego Rejonu GOP (1973) - współautorzy: Z. Hryniak, Wojciech Kubik; współpraca: Tomasz Malinowski, Jan Bruliński, Tadeusz Krysiak, Małgorzata Serwińska-Michalska, Ludwik Szperl - I nagroda;
- SARP nr 512 - na opracowanie koncepcji zabudowy dzielnicy mieszkaniowej Piątkowo w Poznaniu (1973) - współautorzy: Zdzisław Hryniak, W. Kubik - wyróżnienie;
- SARP nr 517 - na opracowanie koncepcji dzielnicy mieszkaniowej Czuby w Lublinie (1973) - współautorzy: W. Kubik, Helena Syrkus; współpraca: T. Malinowski, Barbara Nowak, M. Serwińska-Michalska, Andrzej Damian Sikorski - III nagroda;
- na opracowanie koncepcji zabudowy dzielnicy Piątkowo w Poznaniu (1973) - współautorzy:  Z. Hryniak, W. Kubik - wyróżnienie;
- SARP nr 535 - na opracowanie koncepcji programowo-przestrzennej i technicznej osiedla przyszłościowego Radzionków w woj. katowickim (1974) - współautorzy: W. Kubik, H. Syrkus, Zbigniew Pawłowski + zespół - wyróżnienie I stopnia równorzędne;
- SARP nr 538 - na opracowanie koncepcji programowo-przestrzennej i technicznej osiedla przyszłościowego Chełm-Kowale w Gdańsku (1974) - współautorzy: W. Kubik, H. Syrkus + zespół - wyróżnienie I stopnia;
- SARP nr 545 - na opracowanie koncepcji programowo-przestrzennej i technicznej osiedla przemysłowego Tarchomin w Warszawie (1974) - współautorzy: W. Kubik, H. Syrkus + zespół - II nagroda;
- na opracowanie koncepcji zagospodarowania przestrzennego dzielnicy Zachód w Białymstoku (1975) - współautorzy: Wojciech Hermanowicz, W. Kubik, Andrzej Pazdej - II nagroda równorzędna i wyróżnienie II stopnia równorzędne;
- SARP nr 552 - na opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej wielofunkcyjnego ośrodka sportowego GKS Olimpia w Poznaniu (1977) - współautorzy: Maciej Krasiński, Ewa Krasińska, A. Pazdej - I nagroda;
- na opracowanie koncepcji zagospodarowania przestrzennego śródmieścia miasta Gorzowa Wielkopolskiego (1977) - współautor A. Pazdej - IV nagroda;
- na projekt zespołu obiektów sportowych w rejonie stadionu X-lecia w Warszawie (III etap) - współpraca - autorzy: E. Krasińska, M. Krasiński - nagroda;
- na opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej Międzynarodowych Targów Poznańskich w Poznaniu-Strzeszynie (1978) - współautorzy: A. Pazdej, Małgorzata Serwińska-Michalska, Andrzej Żurawski + zespół - nagroda;
- SARP nr 610 - na opracowanie koncepcji architektoniczno-urbanistycznej dzielnicy lecznictwa uzdrowiskowego w Łagowie w woj. zielonogórskim (1978) - współautorzy: A. Pazdej, Paweł Czaplicki, Elżbieta Jastrzębska, Jacek Lipiński, Andrzej Nowicki, Jacek Piotrowski, M. Serwińska-Michalska, Jolanta Szczęsna, Ryszard Szczęsny - II nagroda; - współautorzy: A. Pazdej, M. Serwińska-Michalska, Danuta Dutkowska, Elżbieta Krupińska, Anna Kubacka, Andrzej Limowski, Ryszard Rybak, Dżanet Smolska, Ewa Przestaszewska - II wyróżnienie;
- na zespół usługowo-mieszkaniowy "Gospoda Targowa" w dzielnicy Grunwald w Poznaniu (1979) - współautor Jerzy Szczepanik-Dzikowski - I nagroda;
- SARP nr 642 - na opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej śródmieścia Kostrzynia (1980) - współautor J. Szczepanik-Dzikowski - I nagroda; współautorzy: M. Michalska, J. Szczepanik-Dzikowski - wyróżnienie II stopnia równorzędne;
- SARP nr 645 - na opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dzielnicy Złotno w Łodzi (1981) - współautor J. Szczepanik-Dzikowski; współpraca: Ewa Przestaszewska-Porębska, Stanisław Berbeć - wyróżnienie III stopnia równorzędne;
- na koncepcję dzielnicy Owińska, 70 000 mieszkańców, w Poznaniu (1980) - współautor J. Szczepanik-Dzikowski - I nagroda;
- na zasady zapisów planów urbanistycznych na przykładzie dzielnicy Złotno w Łodzi (1980) - współautorzy: Olgierd Jagiełło, J. Szczepanik-Dzikowski - wyróżnienie III stopnia.
- na tereny wystawy światowej we Wiedniu, EXPO’95 (1991) - współautorzy: O. Jagiełło, Maciej Miłobędzki, J. Szczepanik-Dzikowski – IV nagroda;
- na budynek administracyjny SAS Astra w Betzdorfi, Luksemburg (1996) - autorzy: Georges Reuter Architectes – G. Reuter, J. Michalski, J. Sliepen + zespół - III nagroda;
- siedziba Arbedu w Esc-sur-Alzette, Luksemburg (1997) - autorzy: Georges Reuter Architectes - G. Reuter, J. Michalski, J. Sliepen + zespół – wyróżnienie;
- na zagospodarowanie plateau du Rham na ośrodek dla osób starszych (dwuetapowy) (2002) - autorzy: Georges Reuter Architectes – G. Reuter, J. Michalski, J-P Pesché + zespół - III nagroda;
- budynek adminsitracyjny n°1 w Belval-Ouest, Luksemburg (2004) - autorzy: Georges Reuter Architectes - G. Reuter, J. Michalski, J. Sliepen + zespół – wyróżnienie.

Laureat «Prix Luxembourgeois d’Architecture 2004» za wieżę ciśnień w Rehberg (Luksemburg) oraz dom opieki w Pfaffenthal (Luksemburg).
Nominacja do nagrody Mies van der Rohe 2004 za wieżę ciśnień w Rehberg
Laureat dyplomu "Ambasador Polskiej Architektury" (2007).

Mąż architektki Małgorzaty Serwińskiej-Michalskiej (1947-2009).

************************************************************************
WSPOMNIENIA

Dla mnie Jacek był więcej niż współpracownikiem, od ponad trzydziestu lat był przyjacielem. Był architektem obdarowanym wielką intelektualną mocą, unikalną pasją i dążeniem do perfekcji w pracy. Posiadał również ogromną wolę i ambicję oraz inteligencję i wytrwałość w tworzeniu najwyższej jakości dzieła architektonicznego. Był i pozostanie wielkim Architektem z głęboką wiedzą i rzadką umiejętnością godzenia sprzeczności i wykorzystywania ich dla własnego rozwoju i przekraczania samego siebie.
Georges Reuter, 29.12.2016

Gdy umiera przyjaciel, umiera część ciebie. Przechowuję tę część mnie, która przynależy do Jacka. Zawodowe wyzwania i przygody, wspólnie spędzone miesiące i lata pracy nad projektami. Nade wszystko jednak przechowuję pamięć o radości życia we wszelkich jego przejawach, którą Jacek w sobie kultywował i którą zarażał innych. O radościach jakie przynoszą wino i jedzenie, o gościnnej wylewności Jego domu, o żartach i nierzadko o kpinie z nie zawsze przyjaznej rzeczywistości. Jacek był człowiekiem szerokiego gestu, patrzącym na siebie i na świat z przymrużeniem oka. Dusza każdego towarzystwa, rubaszny ale też wrażliwy i wielkoduszny zarazem. Kochali go za to wszyscy Jego liczni przyjaciele.

Jerzy Szczepanik-Dzikowski, styczeń 2017