Tadeusz Stanisław Kłos - architekt.
Członek O. Warszawskiego SARP (od 1956). Członek Mazowieckiej Okręgowej Izby Architektów RP.
Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1952).

Skarbnik ZG SARP (1972-78). Wieloletni członek i przewodniczący Głównej Komisji Rewizyjnej SARP.

Odznaczenia m.in.: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1977), Srebrna Odznaka SARP (1976), Złota Odznaka SARP (1981).

Pochowany na Cmentarzu Stare Powązki w Warszawie.

****************************************************************
WSPOMNIENIE

Kiedy stajemy wobec nieodwołalnej decyzji losu, kiedy odchodzi na zawsze Ktoś tak bliski nam, kiedy świadomość o fakcie śmierci Przyjaciela staje się prawdą absolutną, wspomnienia tych minionych lat tłoczą się tworząc pogmatwane obrazy wspólnych radości i sukcesów, wspólnie przeżytych przeciwności i z tego wynikających smutków. Na uporządkowanie tych wspomnień trzeba trochę czasu. Jeśli piszę dzisiaj, bezpośrednio po otrzymaniu wiadomości o śmierci Tadeusza, to dlatego, że mój szacunek i wielka przyjaźń do Niego, oraz wieloletnia zażyłość pozwala mi wydobyć z pamięci to, co stanowiło w tej postaci wartość szczególną. Tadeusz Kłos, architekt, dokonał świadomego wyboru swojej drogi życiowej. Był Polakiem nie tylko z urodzenia, ale z głębokiego poczucia przynależności do tej Polskiej Ziemi, do jej kultury, historii i naturalnych potrzeb, zwłaszcza po ogromnych zniszczeniach wojennych. Nie ograniczał się do nadzwyczaj rzetelnego uprawiania zawodu architekta. Wiedział, że udział w kreowaniu środowiska zawodowego daje tę szansę w spełnianiu się osobistym obywatela. Tak właśnie traktował swoją aktywność w Stowarzyszeniu Architektów Polskich – SARP, jedynej w tym czasie organizacji architektów. Działalność w SARP stała się dla Tadeusza dopełnieniem Jego aspiracji zawodowych. Rzadko spotyka się ludzi tak aktywnych a przy tym tak bardzo skromnych. Tadeusz nie zabiegał o zaszczyty. Powierzane Mu funkcje i znaczące stanowiska traktował jako obowiązek a nie powód do eksponowania siebie. Podejmując obowiązki skarbnika SARP stał się czołowym współtwórcą realizacji Ośrodka Pracy Twórczej Architekta Zamek w Tucznie. Opiekował się odbudową, zabiegał o środki materialne na budowę. Wspomagał prowadzenie tego ośrodka w szerokim zakresie. Tadeusz był wielokrotnie wybierany do Komisji Rewizyjnej SARP. To dzięki Jego skrupulatności i wiedzy uniknięto, tak częstych w Polsce niestety, potknięć, błędów i nieprawidłowości. Szczególne zasługi Tadeusza Kłosa są powszechnie znane w tworzeniu wspólnego ośrodka Duszpasterstwa Środowisk Twórczych w Warszawie. On właśnie troszczył się o godną reprezentację naszego środowiska architektów w tym kręgu. On właśnie poddawał tematy do homilii duszpasterza ks. dr Niewęgłowskiego. On organizował prelekcje, pokazy i dyskusje w tym ośrodku, skupiającym najwybitniejszych twórców kultury w Polsce. Tadeusz Kłos, człowiek nadzwyczaj skromny, pozostaje w pamięci powszechnej jako Wielka Postać właśnie dlatego, że tak bardzo wiele znaczył w życiu nas wszystkich, a tak mało oczekiwał od nas. Piszę tę krótką notatkę z przekonaniem, że my wszyscy, którzy mieli szczęście spotkać na swojej drodze Tadeusza zadbamy o to, by Jego imię zostało zapisane złotymi literami w księdze Historii Polskiej Architektury. Bardzo nam będzie brak Tadeusza, pomimo, że odczuwać będziemy Jego duchową obecność z nami aż do naszego kresu.

Pisane w Katowicach w dniu 5 października 2006 roku.
Henryk B. Buszko