Tadeusz Stanisław Wróbel - architekt, urbanista, wykładowca akademicki.
Członek SARP O. Wrocław. Członek TUP.
Absolwent Wydziału Architektonicznego Politechniki Lwowskiej (1910, dyplom 1912). Student urbanistyki w Paryżu (1924-25). Profesor nadzwyczajny (1948).

Wykładowca Państwowej Szkoły Technicznej we Lwowie (1913-14). Asystent w Katedrze Budownictwa Utylitarnego Wydziału Architektonicznego Politechniki Lwowskiej (1920-24). Wykładowca urbanistyki (od 1930). Współwłaściciel wraz z Leopoldem Karasińskim biura projektowego we Lwowie (od 1928). Kierownik Katedry Budowy Miast w Lwowskim Instytucie Politechnicznym (1939-41). Wykładowca tajnych Wyższych Kursów Technicznych. Docent w Lwowskim Instytucie Politechnicznym (1944-45). Współtwórca i pierwszy dziekan Wydziału Budownictwa i Architektury we Wrocławiu (1945). Organizator i kierownik Katedry Budowy Miast i Osiedli na Politechnice Wrocławskiej (1945-60).

Autor m.in.:
- kamienica, ul. Aleksandra Fredry 2, Lwów (1912) - współautor Maksymilian Burstin;
- kamienica, pl. Trybunalski, Lwów (1913);
- pawilony szpitala chorób zakaźnych, ul.Piekarska 54-56 i św. Piotra, Lwów (1910-14);
- główny pawilon Targów Wschodnich we Lwowie(1922) - współautorzy: Jan Bagieński, Bronisław Wiktor, Witold Błada;
- pawilon "Scarotti" w Parku Stryjskim we Lwowie (1925);
- ratusz w Rohatynie;
- gmach Państwowej Szkoły Rzemieślniczo-Przemysłowej i Dokształcającej Szkoły Przemysłowej w Poznaniu (1927) - współautor Leopold Karasiński;
- szkoła powszechna im. Mikołaja Reya, ul. Pełtewna przy Placu Misjonarskim we Lwowie (1928-29);
- Miejski Zakład Energetyczny, ul. Pełczyńska, Lwów (1935-36) - współautor L. Karasiński;
- Główna Izba Lekarska, ul. Marii Konopnickiej 3, Lwów (1935-37) - współautor L. Karasiński;
- Dom Związku Pracowników Gminy Miasta Lwowa, ul. Samuela Kuszewicza 1, Lwów (1933-38) - współautor L. Karasiński;
- gmach Miejskich Zakładów Elektrycznych we Lwowie (1939) - współautor Karol Kocimski.

Konkursy m.in.:
- na projekt hotelu „Bristol” w Krakowie (1911) – współautorzy: M. Burstin, Bohdan Kelles-Krauze - I nagroda;
- na projekt gmachu Kasy Oszczędności w Sanoku (1912) - współautorzy: M. Burstin, B. Kelles-Krauze - III nagroda równorzędna (2 prace);
- na II Dom Techników we Lwowie (1912) - współautorzy: M. Burstin, B. Kelles-Krauze -  II nagroda;
- na projekt kościoła w Rudniku n. Sanem (1923) - III nagroda;
- na gmach Państwowego Seminarium Nauczycielskiego w Pszczynie (1925) - współautor L. Karasiński - II nagroda równorzędna;
- na szkice domu mieszkalnego (1926) - współautorzy: W. Błada, Leopold Karasiński, B. Wiktor - III nagroda;
- na pensjonat w Krynicy (1926) - współautor L. Karasiński - I nagroda równorzędna;
- na projekt gmachu Miejskich Zakładów Elektrycznych (1934) - współautor L. Karasiński; współpraca Otton Fedak - zakup;
​- na projekt Domu Żołnierza Polskiego we Lwowie (1935) - współautor L. Karasiński - III nagroda;
- na projekt gmachów Wydziału Mechanicznego i Elektrotechnicznego Politechniki Lwowskiej (1937) - współautor L. Karasiński; współpraca: Julian Brzuchowski i Witold Rakowski - III nagroda równorzędna.

Publikacje m.in.:
- Zarys urbanistyki, Wrocław 1952;
- Zarys historii budowy miast, 1971.

Członek Koła Architektów we Lwowie (Towarzystwo Politechniczne). Członek Wydziału Koła Architektów (1925). Prezes lwowskiego Koła Architektów Polskich (od 1929).
Członek stałej Delegacji Architektów Polskich w Warszawie (od 1927).
Członek SARP. O. Lwów (do 1939). Członek Komisji Rewizyjnej O. SARP (1936). Sędzia konkursowy SARP (1938).
Członek SARP O. Wrocław (po 1945).

Członek Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie.

Członek honorowy TUP (1967).

Odznaczenia m.in.: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Odznaka "Budowniczy Wrocławia".

Pochowany na Cmentarzu Stare Powązki w Warszawie.