Teodor Bursze Senior (Bursche) - architekt.
Członek O. Warszawskiego SARP.
Absolwent Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej (1922).

Projektant Wydziału Architektury Zabytkowej Biura Odbudowy Stolicy (BOS). Projektant Pracowni Konserwacji Zabytków w Warszawie. Wykładowca w Żeńskiej Szkole Architektury im. S. Noakowskiego w Warszawie.

Autor m.in.:
- gmach Związku Polskiego Nauczycielstwa Szkół Powszechnych, ul. Smulikowskiego 1/3, Warszawa (1929-32) - współautor Antoni Kowalski;
- willa Władysława Różyckiego, ul. Elsterska 1, Warszawa (~1935);
- osiedle mieszkaniowe w części pierzei ulic: Krakowskie Przedmieście 57-71, Kozia 34-48, Miodowa, Warszawa (1948-51) - kierownik pracowni - współautorzy: Anna Boye-Guerquin, Jan Idzikowski, Władysław Witkowski, Wanda Netto, Franciszek Kumant;
- odbudowa kamienicy Józefa Rogozińskiego, Nowy Świat 40, Warszawa (1949);
- odbudowa kamienicy Skwarczyńskich, Rynek Starego Miasta 24, Warszawa (1952-53);
- Zbór Ewangelicko-Augsburski, Plac Małachowskiego 1, Warszawa (1954).

Konkursy m.in.:
- na projekt gmachu Związku Polskiego Nauczycielstwa Szkół Powszechnych w Warszawie (1930) - współautor A. Kowalski - II nagroda (projekt wybrany do realizacji).

Członek Koła Architektów w Warszawie. Zastępca członka Zarządu Koła (1930).
Członek O. Warszawskiego SARP (od 1934). Członek ZG SARP, Sekretarz Generalny SARP (1935). Prezes Sądu Koleżeńskiego SARP (1936-37). Członek Rady SARP (1937). Członek ZG SARP (1946-48). Członek Kolegium Sekretarzy Konkursowych SARP (od 1934).

Więzień KL Sachsenhausen i Mauthausen-Gusen.

Odznaczenia m.in.: Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Dziesięciolecia.
Laureat nagrody państwowej II stopnia zespołowej za twórczą rekonstrukcję architektoniczną Rynku Starego Miasta w Warszawie (1953).

Ojciec architekta Teodora Bursze (1926-1992).

Pochowany na Cmentarzu Ewangelicko-Augsburskim w Warszawie.