Witold Edward Kazimierz Kłębkowski - architekt, urbanista, malarz, wykładowca akademicki.
Członek O. Warszawskiego SARP. Członek TUP.
Absolwent Wydziału Architektonicznego Politechniki Lwowskiej (1924).

Młodszy asystent (1920-23), starszy asystent w Katedrze Architektury Historycznej Wydziału Architektonicznego Politechniki Lwowskiej (1924). Kierownik artystyczny w firmie Marmury Kieleckie (1924-27). Kierownik administracyjny w Ministerstwie Robót Publicznych w Warszawie (1927-29). Zastępca kierownika, kierownik robót w obiektach publicznych (1927-30). Kierownik Oddziału Architektoniczno-Budowlanego Wydziału Robót Publicznych w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim w Katowicach (1930-39). Radca budownictwa (1930). Wykładowca urbanistyki oraz architektury krajobrazu w Polskiej Szkole Architektury przy uniwersytecie w Liverpoolu (1942-46). Dyrektor departamentu w Ministerstwie Odbudowy w Warszawie (od 1946). Wykładowca na Politechnice Warszawskiej (od 1946). Współorganizator Państwowego Biura Projektów „Miastoprojekt Warszawa” (1948).

Autor m.in.:
- Szkoła Główna Służby Pożarniczej, ul. Siemiradzkiego 2 w Warszawie;
- Budynek Urzędów Niezespolonych - (Wydział Filologiczny Uniwersytetu Śląskiego), Plac Sejmu Śląskiego 1 w Katowicach (1935-39) - współautor Lucjan Sikorski;
- odbudowa Hotelu Polskiego, ul. Długa 29 w Warszawie (1949-51) - współautor Jan Nowakowski.

Członek Związku Architektów na Śląsku (od 1925).
Członek SARP O. Katowice (przed 1939). Wiceprezes SARP (1934). Sędzia konkursowy SARP (1934).
Członek O. Warszawskiego SARP (po 1945). Skarbnik ZO SARP w Warszawie (1949-50).

Członek Towarzystwa Urbanistów Polskich. Członek Związku Plastyków Śląskich.

Odznaczenia m.in.: Złoty Krzyż Zasługi (dwukrotnie: 1938, ??), Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Brązowa Odznaka SARP (1958), brązowy medal Urzędu Wojewódzkiego „Za Długoletnią Służbę” (1938), Złota Odznaka Odbudowy Warszawy.

Ojciec architektki Teresy Kłębkowskiej-Reńskiej (1927-2019).

Pochowany na Cmentarzu Wawrzyszewskim w Warszawie.