Izba Architektów Rzeczypospolitej Polskiej
Stowarzyszenie Architektów Polskich
Jerzy StaniszkisIrena Poniatowicz-GłazekApolinary Jan GałeckiBarbara JurlewiczKazimierz SierakowskiWaldemar Marek DomagałaAndrzej WejchertSławomir CzajkowskiJózef JędrzejczakRomuald RaksimowiczWincenty AdamskiLech TomaszewskiHenryk NardyStanisław FilipkowskiWładysław GrabskiZygmunt LewańskiMarian RehorowskiTadeusz Eugeniusz SieczkowskiJerzy Stanisław HawrotTadeusz Florentyn ĆwierdzińskiWacław KowalewskiMaksymilian Jan Stefan KoczurAndrzej Michał Kazimierz ZeniukZygmunt KuchtaJózef HandzelewiczStefan Teofil SawickiAnna Krygowska-GałaJerzy LubaTadeusz LubańskiStanisław Tadeusz GrochowskiStanisław TrelaWłodzimierz Wojciech Józef SierzputowskiDanuta WeirowskaWiesław Tadeusz ŚwitakowskiJerzy KurmanowiczEdward KranzLudwik SokołowskiMarian PoleskiJan SzurowskiWiesław Maciej WódkiewiczIlona TarczyńskaGrzegorz Stefan ŚwitońJolanta Kamila SzczęsnaJarosław Wojciech Antoni WeissRafał Czerner
In memoriam - Pamięci Architektów Polskich
Józef Gałęzowski
Członek Stowarzyszenia Architektów Polskich
Członek Towarzystwa Urbanistów Polskih

prof. arch. Józef Gałęzowski

* 28.01.1877, Trojany k. Warszawy

† 01.03.1963, Kraków

Józef Gałęzowski - architekt, wykładowca akademicki.
Członek SARP O. Kraków (od 1934).

Studia: ok. 1899 Politechnika Lwowska – budowa maszyn; 1900-01 trzy semestry Technische Hochschule München – architektura; równolegle w prywatnej szkole Stanisława Grocholskiego – malarstwo; 1900-04, ’06-08 Technische Hochschule Dresden – architektura, 1904-05 praktyka w atelier architektury wnętrz i rzemiosła artystycznego Gustave’a Serrurier-Bovy’ego w Liège i Paryżu; 1905-06 w biurze architektonicznym Ludwiga Baumanna w Wiedniu.

Październik 1905 – ślub z malarką Jadwigą Malinowską (zm. 1948) w Krakowie. 1908 – 1. Nagroda w renomowanym konkursie na projekt dworu hr. Krasińskiego w Opinogórze (rozpisanego przez Stowarzyszenie Polska Sztuka Stosowana). Wkrótce potem osiada w Warszawie i otwiera własne biuro; 1909-11 – profesor kompozycji w Katedrze Architektury Wnętrz Szkoły Sztuk Pięknych [im. Kierbedziów]. Od 1 września 1913 profesor w nowo założonej Katedrze Architektury ASP w Krakowie. 1915-16 opracował i zredagował razem z grupą architektów wzornik projektów pomyślany dla celów odbudowy zniszczonych w następstwie wojny wsi i miasteczek. 1917 zorganizował z Józefem Czajkowskim Biuro Regulacji Miast w Krakowie i Lwowie (finansowane przez Landesregierung Galizien) i opracował plany rewitalizacji i zabudowy dla miast i wsi w Małopolsce. 1921-22 – Rektor ASP, następnie Dziekan Wydziału Architektury. Po zamknięciu Wydziału (1929 ) prowadził w ASP Szkołę Architektury dla Malarzy i Rzeźbiarzy. Od 1945 działa w Krakowie równolegle na ASP i na Wydziale Architektury Politechnicznych Wydziałów Akademii Górniczej, które następnie (od 1954) stały się częścią Politechniki Krakowskiej. Po przejściu na emeryturę prowadził wykłady z kompozycji architektoniczno-rzeźbiarskiej do 1962. Po zwycięskim konkursie w 1908 projektował dwory (np. dwór w Podolanach [Podolien-?], 1909-10[?] i pałace (często także ich przebudowy) w licznych polskich miejscowościach, następnie w stylu secesyjnym, często z wprowadzeniem nowszych motywów sztuki ojczystej, następnie (mniej więcej od 1920) w tradycji klasycystycznej i neobarokowej (w ramach tzw. stylu dworkowego). G. Projektował także założenia ogrodowe jak też wnętrza, łącznie z meblami o zgeometryzowanych formach secesji i stylu Art Déco. Najwyższej jakości były również jego projekty monumentalnych pomników nagrobnych (m.in. poległych pod Rokitną na cm. Rakowickim w Krakowie), jak też czasowe dekoracje (np. dla uroczystości sprowadzenia ciała Juliusza Słowackiego do Krakowa: sarkofag w Barbakanie, cenotaf 1926-27). Od ok. 1930 zwrócił się, przy projektach budynków instytucji edukacyjnych (np. niezrealizowane projekty dla Uniwersytetu Jagiellońskiego), banków i szpitali, w stronę umiarkowanej formy modnego funkcjonalizmu, często jednak w nawiązaniu do klasycyzmu organizował bryły w sposób symetryczny. Zajmował się także scenografią. Był członkiem sądu konkursowego na plan zagospodarowania otoczenia kopca Józefa Piłsudskiego na Sowińcu, 1936. Mieszkał i miał pracownię w Krakowie, ul. Szpitalna 17 (tel. 144-11).

[dane wg M. Zgórniak, Allgemeines Kuenstler-Lexicon, hasło sygnowane: Gałęzowski Józef, Band 47, Muenchen-Leipzig 2005, s. 452-453 - oprac. J.K. Lenartowicz]

Ojciec architekta Stanisława Gałęzowskiego (1903-1945).

 

 

Galeria:

~1923-Absolwenci i profesorowie Wydziału Architektury ASP w Krakowie, siedzą od prawej: Zygmunt Gawlik, Bogdan Treter, Józef Gałęzowski, Adolf Szyszko-Bohusz; fot.: Domena publiczna, F.54536/II, polona.pl (dostęp 19.08.2023)fot.: Archiwum SARPNagrobek Józefa Gałęzowskiego na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie; fot.: Krzysztof Lenartowicz

Źródła:

  • fot.: Archiwum Tadeusza Baruckiego; Architekci polscy o architekturze 1909-2009
  • wg M. Zgórniak, Allgemeines Kuenstler-Lexicon, hasło sygnowane: Gałęzowski Józef, Band 47, Muenchen-Leipzig 2005, s. 452-453 - oprac. J.K. Lenartowicz
Udostępnij na:
Biogram dodano: 03.10.2013 | Aktualizacja: 28.01.2023, 00:43:52 | Wyświetleń od 01.01.2018 r.: 3484